Gisteren was het dan zover, Robbie had een intake gesprek op het ROC...reuze spannend!!
We gaan proberen om Robbie toch op niveau 2 te laten instromen ondanks dat hij geen diploma heeft in het "ergste" geval word hij daar niet voor aangenomen maar zal hij een entreeopleiding op niveau 1 moeten doen, maar niet geschoten is altijd mis.....
Zo gingen wij dan met enige spanning richting het ROC, een leraar, Guido, van het wellant college ging met ons mee om ons hierin te steunen ;)
Aangekomen op het ROC ging alles net even iets anders dan wij in gedachten hadden, Robbie moest met een aantal andere jongens de werkplaats in voor een toets....het zweet brak mij uit hahaha het is maar goed dat Guido erbij was want anders was ik van schrik weer weggegaan hahaha, echt erg maar de paniek sloeg mij om het hart, ik wilde eerst een gesprek!
Eén van de leraren liep met ons mee naar de gang en zo konden wij toch het één en ander uitleggen over de situatie van Robbie.
Het is raar.....het is tijd om weer door te gaan met ons leventje en ik wil niets liever dan dat Robbie weer vooruit gaat kijken, mee doen aan het "echte" leven, maar als het dan zo ver is dan is loslaten vreselijk moeilijk!
Na de toets kwam Robbie bij ons buiten zitten, hij glunderde helemaal, je kon zien dat hij het lichamelijk zwaar had maar die glimlach op zijn gezicht...onbetaalbaar!!!
Toen kwam het gesprek, ze voegen aan Robbie hoe hij het vond, Robbie zei; hartstikke leuk maar het viel hem wel tegen hoe weinig kennis hij had, dat vond ik zo mooi van hem.....het herkennen en toegeven maar zeker niet willen opgeven!
Het hoge woord kwam eruit....Robbie werd toegelaten, ze hebben aan Robbie zijn houding gezien dat hij er voor wil gaan en dat het een doorzetter is....zo trots op onze kanjer!!!
Robbie gaat dus de opleiding Autotechnicus niveau 2 doen, het is een BOL opleiding, 3 dagen naar school en 2 dagen stage lopen....... nu opzoek naar een stageplek!!!
De emoties liepen bij mij weer erg hoog op helaas hahaha de tranen bleven niet binnen(lekker gênant pfff)...dit keer van vreugde!! Wie had dat 1 jaar geleden durven dromen.........
Vorige week zaterdag mocht Robbie meedoen met Sprinting Kids van het WKZ, om 11.45 verzamelen(het was nog even haasten want ik moest werken tot 11.00 uur) bij het WKZ en daar stonden al die mooie, vette sportwagens....zo gaaf om te zien!
Bas, Luca en Samantha mochten ook meerijden met zo'n gave auto!
Halverwege de toer hadden ze een stop waarbij de auto's van het Sophia kinderziekenhuis invoegde, zo ontstond er een groep van 35 sportauto's...prachtig om te zien!
De rit ging naar de SS Rotterdam(de oude) waar we genoten van een overheerlijk lunch in een prachtige zaal van het schip.
Na nog een rondje te hebben gemaakt over het schip liepen we de boot weer af, in de verte konden we de nieuwe SS Rotterdam zien liggen en hoorde wij dat deze die middag zou vertrekken.
Fred vroeg aan een personeelslid van het schip hoe we bij de nieuwe SS Rotterdam konden komen, deze meneer bood ons aan om ons weg te brengen naar het schip, we konden hem weer bellen als we terug wilden...wat een service!!!
Het was een prachtig gezicht, zo'n enorm groot schip...wauwwww!
Na een uurtje vertrok het schip...wat een beleving zeg, echt super gaaf!
We werden weer netjes opgehaald en redelijk moe maar voldaan keerden wij huiswaarts, wat een heerlijke dag hebben we gehad!!