Morgen gaan we weer naar het WKZ, nog 1 keer een dagje op de dagbehandeling...de allerlaatste keer!!!
Een beenmergpunctie en ruggenprik staan op het programma als afsluiter van die rottige, ellendige, zware afgelopen 2 jaar...wauwww...geen chemo's meer!
Het word een rare dag met een emotioneel randje, onze kanjer heeft het geflikt!
En daar is dan toch nog dat kleine stemmetje die er voor zorgt dat ik naast het feit dat wij super gelukkig zijn dat ons gezinnetje nog compleet is er ook nog zorg en spanning is.....zal Robbie straks dan ook echt van die rottige bot pijn af zijn? Zullen die rottige leukemiecellen niet meer terug komen of zit er stiekem toch nog eentje verstopt of gaat die rottige Philadelphia chromosoom toch nog roet in het eten gooien? Vragen waar niemand antwoord op heeft...de tijd zal het leren.....
Nog 1 stapje te nemen, ik kijk er met gemengde gevoelens naar uit!
