Met Robbie gaat het aardig momenteel, de controle in het WKZ was gelukkig goed, bloedwaardes zagen er goed uit en hij heeft gelukkig geen pijn meer maar loopt momenteel wel een beetje te kwakkelen.
Vorige week donderdag was hij weer heel erg misselijk en heeft verschillende keren overgegeven waardoor hij weer een dag revalidatie heeft gemist.....
Sinds die tijd is hij niet helemaal lekker, hij hoest wat, heeft een grauw kleurtje en veel hoofdpijn, ook is hij erg moe, de eerste keer toen ik dat hoestje hoorde kreeg ik toch wel even een flashback van Mei vorig jaar, toen had hij die nare hoest ook en zag hij ook zo grauw, de schrik slaat je toch wel even om het hart en schieten er allerlei nare gedachtes door je hoofd om deze weer heel gauw weg te sturen.....de bloedwaardes waren goed dus het zal wel een beginnend virusje zijn.....
Gisteren dan voor het eerst naar school geweest, heel spannend voor Robbie maar ook voor ons was het spannend!
Het werd een lange dag voor Robbie, de dag duurde maar liefst tot 15.00 uur, hij was kapot toen hij thuis kwam, hij ging gelijk naar bed, is er nog even uit geweest om te eten en daarna weer zijn bed ingedoken, hopelijk gaat hij het redden allemaal.......
Fred is weer aan het werk deze week, Luca en Samantha zijn alweer aan hun 2de week op school begonnen en Bas is vandaag ook weer begonnen op school.
Zo probeert iedereen zijn weg weer te vinden in het "gewone" leventje, ik heb er momenteel erg veel moeite mee, er moet weer veel geregeld worden, gesprekken aanvragen met school(een nieuwe school waar je de weg nog niet weet) en een ambulante begeleider van de Kleine Prins(die momenteel nog niet bereikbaar zijn i.v.m vakantie) en met het revalidatie centrum, Robbie moet nog 3 dagen per week naar de revalidatie, dit vinden wij eigenlijk teveel in combinatie met school en stage, wat is een goede middenweg?, hoe gaan we dat regelen? wat kan Robbie aan en wat is acceptabel voor alle partijen...pffff mn hoofd barst soms uitelkaar van alle vragen, het vliegt me aan en zal blij zijn als alles weer een beetje op de rit is.
Goed om te lezen dat de bloedwaardes goed blijven .
BeantwoordenVerwijderenIk kan begrijpen dat dat de grootste zorg is voor iedereen.
Ook fijn om te lezen dat iedereen weer de draad aan het oppakken is naar een erg turbelent jaar waarin veel te veel is gebeurd.
Bewondering voor jullie allemaal omdat het voor een buitenstaander zoals ik niet in te schatte is hoe zwaar en moeilijk het moet zijn om dit te doorstaan als gezin.
Maar de blog laat zien dat jullie elkaar steunen door ik en dun .
Rob weer naar school is ook weer een piek moment waar jullie trots op kunnen zijn.
En zo is er een nieuwe periode aangebroken en ik hoop dat deze alleen maar positieve dingen voor jullie brengt.
ook al zit Rob hier niet meer op school maar via deze blog blijf ik Rob en jullie volgen en wens iedereen het allerbeste wat er maar is te wensen .
Lieve Groet marco
Beste Belinda,
BeantwoordenVerwijderenZo'n hoofd vol zorgen en vragen. Jullie houden al een lange tijd de boel draaiende. Jullie hebben al zoveel moeten kiezen en vragen, keuzes en dillema's op je pad gehad in heel korte tijd. Dat is heel intensief en flink dat jullie niet klagen over de druk die dat oplevert. Je stelt alle een wensen uit en af. Je doet concessie op consessir en dat vergt heel veel enetgie, waarvan de tank aardig leeg is.
Desondanks kun je terugkijkend vaststellen dat jullie op de juiste momenten de juiste keuzes hebben gemaakt die je naar de situatie van nu hebben gebracht. Niemand anders of iets
anders dan geloof en vertrouwen in jezelf zoals je het doet zal ook nu je weer gidsen in de situatie van vandaag.
Ook nu weer wens ik jullie allemaal weer t allerbeste.
Guido Last