vrijdag 2 augustus 2013

Opname....

Nadat ik gisteren toch maar contact heb gezocht met het WKZ omdat de pijn te erg werd, moesten we gaan inpakken, Robbie werd opgenomen.....
Iedereen was erg verdrietig, wat deed het pijn om ons mannetje zo te zien en wat was de teleurstelling wederom groot dat onze vakantie, waar we zo lang naar uitgekeken hadden en zo naar verlangde, in duigen viel.......

Daar ligt hij nu dan weer, aan de morfine pomp en is vandaag duidelijk zieker dan gisteren, natuurlijk baalt hij als een stekker maar alle nare bijwerkingen van de morfine komen er nu bij, jeuk, misselijk en overgeven, darmen doen niet goed hun werk en plassen gaat ook niet zo goed, voor de jeuk krijgt hij een medicijn, ook krijgt hij naast de morfine (de pomp staat nu behoorlijk hoog), diclofenac, en clonidine.
Helaas helpt de morfine nog niet zo goed, dat wij ons afvragen of het wel zin heeft om de morfine te blijven geven, aangezien er nare bijwerkingen optreden, dit word nog overlegd met de artsen en de anesthesist.
Eerste doel nu is om Robbie minder pijn te laten hebben (artsen hebben al aangegeven dat dit een uitdaging word, botpijn is moeilijk te bestrijden)
Zoals het er nu naar uitziet denken de artsen dat de botpijnen een bijwerking is van de bisfosfanaten, dit gaan ze nog overleggen met apotheker en orthopeden(omdat zij dit middel vaker gebruiken), mocht dit een bijwerking zijn dan is het goed om te weten hoe lang dit gaat duren.
Maandag word er verder gekeken, gelukkig waren de bloeduitslagen wel goed(blijft in dit geval toch altijd heeeeel spannend!)

Word vervolgd.......

2 opmerkingen:

  1. Hopelijk is het vannacht goed gegaan en mag Robbie mee naar huis vandaag!!
    Groet en tot ziens

    Monique en Tess

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Ik ben via google op dit blog terecht gekomen,omdat ik op zoek was naar verhalen van lotgenoten. Ik heb het helemaal zitten lezen met een enorme brok in mijn keel. Heel veel herkenning, maar mijn hemel wat hebben jullie al allemaal mee moeten maken. ik wens jullie nog heel veel sterkte met deze zware lange weg. Maar wat een enorme,krachtige kanjer hebben jullie. echt petje af hoe hij zich er doorheen knokt!

    lieve groeten,

    Tamara

    BeantwoordenVerwijderen