Als je nou maar gewoon doet alsof er niets aan de hand is en blijft volhouden dat het goed gaat met je dan gaat het toch ook goed??
Dat is het motto van Robbie momenteel!
Hij heeft zijn lijf geen enkel moment rust gegund, het kan niet, het leventje met vrienden moet gewoon doorgaan en hij wil er niets van missen....geef hem eens ongelijk ;)
Als ouders zou je willen dat hij even pas op de plaats maakt, maar heeft hij dat al niet bijna 2 jaar gedaan??
Ja hij heeft zijn leven lang genoeg "on hold" gezet dus wij snappen donders goed dat hij dat achter zich wil laten en is het maar goed dat wij met zorgen zitten en niet hij, dat hoort tenslotte bij onze taak als ouders niet waar?
Ach en ergens zijn wij geen haar beter, als mensen vragen hoe gaat het met je, hoe vaak zeggen wij dan het gaat goed terwijl het soms gewoon even helemaal niet goed gaat?
Robbie heeft tot vorige week donderdag koorts gehad, de antibioticakuur duurde ook tot en met donderdag dus dat ging zijn werk doen, deze antibiotica werkt nog tot 10 dagen na de laatste inname.
Na een gesprek met de arts, moet het toch wel zo zijn dat aan het einde van deze week de klachten weg moeten zijn, en gelukkig gaat het ook beter, hij hoest minder, al horen we nog wel veel slijm zitten als hij hoest en zijn stem is zo goed als weg, hij klinkt alsof hij dagen aan het feesten is geweest ;)
Voorlopig blijven wij op "gepaste afstand" een oogje in het zeil houden en hopen dat aan het einde van de week de klachten dan ook echt weg zijn en blijven, dan gaat het goed!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten