Moederdag......

Een dag met veel kanten.....
Vorig jaar leek het allemaal nog zo vanzelfsprekend, met z'n allen aan de ontbijttafel......nu zo bijzonder en vreselijk dankbaar dat we met zijn allen aan de ontbijttafel zitten!
Verschillende emoties gieren door mijn lijf, het gemis van mijn eigen moeder,de angst om je kind te verliezen, maar vooral opluchting en dankbaarheid dat we zo ver gekomen zijn!

 

Vanmorgen werd ik liefdevol gewekt door Luca, ik kreeg een lekkere cracker en een glas sap van hem.....zo lief!

Later op de ochtend hebben we gezellig met zijn allen ontbeten...... 

Ik ben reuze verwend vandaag,lekkere luchtjes, prachtige bloeiende planten in de tuin en als klap op de vuurpijl.....een mooi maine coon poesje van 14 weken oud!!!!!
Zola;

 

 

 

 

Met Robbie gaat het redelijk goed, heeft af en toe dagen dat hij niet misselijk is.

Hij is vorige week begonnen met de 6-MP en de MTX.
Afgelopen woensdag voor controle geweest en het bloedbeeld zag er goed uit :)
De aanvraag voor revalidatie loopt nog maar gaat niet zo snel als we gehoopt hadden, onze arts en de revalidatie arts verschillen van inzicht en dat houd de boel op, echt balen want we merken en zien aan Robbie dat hij begeleiding nodig heeft met het oppikken van het "normale" leven. Woensdag krijgt hij weer fysio in het WKZ.
Donderdag hebben we weer een middag in het WKZ, voor de immuunglobaline, eerst weer een infuus prikken en dan loopt het in 2 uurtjes in.

Verder mogen we niet mopperen, het gaat zoveel beter als een paar weken geleden en daar zijn we heel gelukkig mee!