Koorts!!!

We zagen het al aankomen...de infectie lag op de loer....mijn verbazing was dan ook groot dat Robbie vanmiddag toch nog even mee mocht naar huis(ontstekingswaarde was al aan het stijgen)
Gisteren ging het al niet echt lekker...Robbie was erg stil, bijna alleen maar op de bank gelegen, erg veel last van zijn mond, beide wangen zijn nu erg opgezet en aan de binnenkant ziet het er zeer heftig uit! Gelukkig heeft hij nog niet heel erg veel last van zijn keel, het slikken gaat wel wat moeizamer maar het lukt allemaal nog...tot vanmiddag dus.
Robbie ging om 15.30 eventjes op bed liggen, rond 18.00 uur maakte ik hem wakker voor het eten, ik zag eigenlijk al gelijk dat hij zieker was....temp opgemeten, 39.4...we weten wat dat betekend...terug naar het WKZ :((( Robbie werd er ter plekke sjaggie van(hij vind dat ik veeeeeel te bezorgd en voorzichtig ben!), om niet gelijk de strijd aan te gaan zeg ik tegen hem dat hij maar even beneden moet komen en dan meet ik de temp zo nog een keer...wie weet komt de hoge temp van het slapen.....
Eenmaal beneden begon Robbie te rillen en voelde zich helemaal niet lekker....zijn keel deed vreselijk zeer...opnieuw meten was eigenlijk al niet meer nodig....hij voelde zich ziek en gaf zich over...op naar het WKZ.
We weten, we mogen niet klagen...we hebben het al best een tijd kunnen rekken,je weet dat het gaat gebeuren....maar toch.....blijft het een tegenvaller..
Eenmaal in het WKZ aangekomen stond de verpleegster al op ons te wachten(had al een belletje gegeven dat we eraan kwamen), Robbie zag er echt beroerd uit :(
Er is nu gestart met 2 soorten antibiotica en er is een sonde geplaatst...de medicijnen konden nu echt niet meer ingenomen worden, ook is er weer een infuus geplaatst.
Hopelijk gaat de antibiotica morgen al wat werken en voelt hij zich wat beter...