Besloten om het weer zonder sonde te proberen en dat gaat goed :)
Langzamerhand krabbelt zijn lichaam weer op, super fijn om te zien!
S'middags kwam de arts met geweldig nieuws, ze waren aan het proberen om Robbie voor zijn nieuwe kuur heel eventjes naar huis te laten gaan omdat ze weten dat dat heel veel voor Robbie betekend en dat ze toch zien dat het heel veel goeds voor Robbie doet, zowel geestelijk als lichamelijk...ik wist niet wat ik hoorde!!!
Tja en als ze daar toch achter de schermen mee bezig waren, wat zou dan leuker zijn als Robbie dezelfde middag nog even mee mocht naar huis...Fred was jarig gisteren dus een betere dag kon niet...nou dat was niet tegen dovemans oren gezegd...iedereen ging gelijk van alles regelen(er moest nog veel geregeld worden, Robbie zat nog aan de Heparine wat dan omgezet moest worden in Fragmin, de antibiotica welke door het infuus moet, moest verschoven worden etc...en alles natuurlijk wel verantwoord).
Echt top hoe iedereen zich heeft ingezet, want om 16.00 uur mocht hij dan echt mee!!!!
We waren helemaal hieper, vooral ook omdat Fred van niets wist en dat wilde we ook zo houden....wat een super verjaardags kado!!!
Om 17.30 kwam Fred nietsvermoedend thuis(Robbie zat verstopt op de wc!!! hahaha)
Toen ik even later dan ook met Robbie de kamer in kwam werd er menig traantje weggepinkt........(zelfs nu ik dit schrijf schieten de tranen weer in mn ogen pfff)
Ik kan jullie niet uitleggen wat voor een gevoel dat geeft.....het lijkt allemaal zo klein en was voorheen natuurlijk ook zo vanzelfsprekend maar momenteel is niets meer vanzelfsprekend en moeten we genieten van alle kleine dingen die op ons pad komen.
Het was weer een dag vol emoties, dit keer positief, maar die emoties slokken mij momenteel wel op...we gaan van de ene heftige emotie naar de andere...maar ik wens dat er nog veel meer van die positieve emoties op ons pad komen!!!!
Om 21.00 uur moest Robbie weer terug zijn in het WKZ, moe maar voldaan lag hij weer in zijn bed....hij heeft het super gehad :)))
Wat heerlijk om dit te lezen Belinda, kan me zo goed voorstellen dat de emoties alle kanten opvliegen. Nu inderdaad hopen op alleen maar positieve dingen wat jeetje...jullie maken wat mee.
BeantwoordenVerwijderenHoi Belinda,
BeantwoordenVerwijderenWat fijn dat er ook eens iets leuks gebeurd! Ik kan mij voorstellen hoe jullie hebben genoten en hoe het daardoor een extra bijzondere verjaardag is geworden! Laten we hopen dat het zo door mag gaan.
Heel veel sterkte allemaal!
Groetjes,
Nelleke
Lieve familie,
BeantwoordenVerwijderenHeel veel sterkte, we weten wat jullie doormaken.
Robbie zet hem op jongen en geniet van de mooie momenten en als het weer zwaar is, kijk dan terug op de mooie momenten die je met je familie hebt doorgemaakt.
Hartelijke groeten,
Mirjam de Wijs
(moeder van twee WKZ-Giraf kinderen)