woensdag 12 september 2012

Einde v/h 2de blok HR chemo.....

Het zit erop....de laatste chemo van Blok 2 zit erin! Het was een heftig weekje, Robbie heeft veel last gehad van de Dexa(hoge bloeddruk, hoge bloedsuikers, vochtvasthouden en dan nog zijn rothumeur waar hij zich heel goed van bewust was en zei dan ook regelmatig...ik voel me K*T) En dan nog het gedoe met de picclijn, gisteren en vandaag maakte ik Robbie wakker en ondekte weer dat er bloed in zijn bed lag...snotver! Ze hebben ons er van verzekerd dat het geen chemo is die terug loopt maar bloed,het einde van de picclijn komt uit in een groot vat boven zijn hart, de picclijn is niet lek dus de chemo loopt niet terug. Wat er wel aan de hand is; De Heparine spiegel(bloedverdunners) is op onverklaarbare wijze veel te hoog waardoor Robbie veel te makkelijk snel en veel bloed. Het bloed komt van de insteek daar waar de lijn in zijn arm het vat ingaat.
Vanavond is de picclijn eruit te halen, dit hadden ze al eerder besloten vanwege de trombose, dus voor elke kuur gaat er een picclijn in en halen die er na de kuur weer uit.
Robbie begint nu al weer last te krijgen van zijn mond en keel, dit keer geeft hij aan dat het nu al erger is dan in het vorige blok omstreeks deze tijd, we hopen maar dat hij het allemaal gaat trekken.....


Ik heb zelf een irritatie weekje achter de rug, het gedoe met de picclijn, vage verklaringen, tegenstrijdigheden, Robbie die in de Dexa/chemo week zat en er tig mensen kwamen die wel wat van hem wilde waardoor Robbie niet vrolijker werd en ik al helemaal niet zodat ik soms niet de aardigste was....jammer dan, ik kom voor mijn kind op en nu was ik er even klaar mee!
Vanmiddag was ik erg boos op iemand, de zoveelste die wat van Robbie wilde, in het onredelijke vond ik en werd op zo'n toon gezegd dat ik kookte van woede! Ik ben maar weggegaan...even bloed gegeven bij de bloedbank(daar hebben ze van die heeeerlijke luie stoelen!!)Omdat dat eigenlijk te kort duurde en ik nog steeds boos was ben ik naar de maatschappelijk werkster gelopen, ze zag mij al aankomen lopen in de gang en ontving mij met open armen en werd snel haar kamer in geloodst...fijn...iemand die mij begrijpt!!!  Ik heb even lekker mijn verhaal kunnen doen en mijn hart gelucht....kan er weer even tegenaan!!

2 opmerkingen:

  1. Echt balen zo'n k#tweek. Maar je bent een echte topper. Valt niet altijd mee zowel alle dagen in het ziekenhuis en ook je gezin wat ge woon door loopt. Wil je even laten weten dat naast Robbie ook jij een topper bent, een vechter. Hele dikke knuffel en veel liefs x x x x x sabrina

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Wat een klotezooi niet gek dat het af en toe moeilijk is om de artsen en verpleging te vertrouwen.
    Voor jou is het je kind en voor hun een patient waarvan ze er helaas zo veel hebben en daardoor vergeten dat patienten en familie ook gewoon nog mensen zijn met gevoel , die niets hebben aan een snelle officiele babbel.
    Houd moed Belinda. Ik heb enorm veel respect voor jullie , hoe jullie hiermee omgaan en jullie hierdoor heen slaan. Robbie is ook sterk en n vechter dat is wat ik uit je blog haal. Heel veel sterkte!

    Groetjes Carolina

    BeantwoordenVerwijderen